Απολαύστε τα video
Πηγαδούλια Φιλιατών Θεσπρωτίας
Τα Πηγαδούλια είναι ορεινό χωριό του δήμου Φιλιατών της περιφέρειας Ηπείρου (Σχέδιο Καλλικράτης). Παλαιότερα ανήκε στην άλλοτε επαρχία Φιλιατών του νομού Θεσπρωτίας. Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε έδρα κοινότητας του δήμο Φιλιατών. Από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί ιδία έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Φιλιατών, του ομώνυμου Δήμου.
Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 18 χλμ. ΝΑ. των Φιλιατών και σε υψόμετρο 160 μ.. Πρόκειται για χωριό, ο πληθυσμός του οποίου, ασχολούμενος κυρίως με την μικροκτηνοτροφία και τη γεωργία, το 1928 αριθμούσε 180 κατοίκους, διαθέτοντας δημοτικό σχολείο και ταχυδρομικό γραφείο, το 2001 το χωριό αριθμούσε 133 κατοίκους.
Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου.
Η βρύση στα Πηγαδούλια
Πριν από χρόνια, ψάχναμε τις βρύσες της Θεσπρωτίας με μια καλή φίλη. Φτάνοντας έξω από τα Πηγαδούλια εφάρμοσα το "νέο" σύστημα ερωτήσεων: Ρώτησα μια γιαγιά που έβοσκε τα πρόβατά της:Γιαγιά πού είναι η βρύση εδώ πέρα; αντί να τη ρωτήσω:
Υπάρχει βρύση εδώ πέρα; Η γιαγιά γύρισε και μούδειξε μέσα στο λάκκο τη βρύση. Μόνο που ήταν σκεπασμένη με κλαριά και βάτα. Χρειάστηκε πολύς κόπος για να καθαριστεί αλλά φάνηκε μπροστά μας μια ωραιότατη βρύση! Η οποία στο χώρο της δεξαμενής ήταν χτισμένη με το εκφορικό σύστημα!
Θεσπρωτία
Ο νομός Θεσπρωτίας καταλαμβάνει το βορειοδυτικό τμήμα της Ηπείρου και εντυπωσιάζει με τις ειδυλλιακές ακρογιαλιές, τις εκτεταμένες αμμουδερές παραλίες, τους υγρότοπους με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα - φαράγγι Αχέροντα, δέλτα Καλαμά, έλος Καλοδικίου -, τα επιβλητικά βουνά - όρη Τσαμαντά, Παραμυθιάς και Σουλίου - και τις εύφορες πεδινές εκτάσεις του. Οι αρχαιολογικοί χώροι, τα κάστρα, τα βυζαντινά μνημεία, τα μοναστήρια και οι εκκλησίες, το ιστορικό Σούλι, οι παραδοσιακοί οικισμοί με δείγματα αξιόλογης αρχιτεκτονικής, το πολυσύχναστο λιμάνι της πρωτεύουσας, πύλη εισόδου στην Ελλάδα, συμπληρώνουν την εικόνα του νομού. H Θεσπρωτία συνορεύει προς B με την Aλβανία, προς A με τα Iωάννινα, προς N με την Πρέβεζα, ενώ Δ βρέχεται από το Iόνιο πέλαγος.
Ιστορική ταυτότητα.
Ο νομός - κατέχει τμήμα της αρχαίας Θεσπρωτίας, που πήρε το όνομά της από τους Θεσπρωτούς, ελληνικό φύλο που εμφανίστηκε στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. - κατοικήθηκε από την Προϊστορική Εποχή (Μέση Παλαιολιθική Περίοδος). Το 14ο και το 13ο αι. π.Χ. μυκηναίοι άποικοι ίδρυσαν οχυρωμένες εγκαταστάσεις στα παράλια της Θεσπρωτίας, γεγονός που οδήγησε στην ανάπτυξη του εμπορίου. Η εγκατάσταση των Μολοσσών στην κεντρική Ήπειρο γύρω στο 12ο αι. π.Χ. ανάγκασε τμήμα των Θεσπρωτών να μεταναστεύσει στη Θεσσαλία. Από τον 8ο ώς τον 6ο αι. π.Χ. Ηλείοι, Κορίνθιοι και Κερκυραίοι ίδρυσαν αποικίες στα παράλια της Θεσπρωτίας. Στο β' μισό του 4ου αι. π.Χ. δημιουργήθηκαν οι πρώτες οχυρωμένες πόλεις με πλήρη οικιστική οργάνωση και ιδρύθηκε το Κοινό των Ηπειρωτών, με έδρα αρχικά την Ελέα και αργότερα τη Γιτάνη (Τιτάνη). Κατά τους τελευταίους προχριστιανικούς αιώνες σημαντικότερα γεγονότα υπήρξαν η καταστροφή πολλών πόλεων από το ρωμαϊκό στρατό (167 π.Χ.) και η επιδρομή θρακών μισθοφόρων του Μιθριδάτη ΣΤ' Ευπάτορος, βασιλιά του Πόντου (88/87 π.Χ.). Επί Ρωμαιοκρατίας ιδρύθηκαν νέοι οικισμοί (Φωτική Παραμυθιάς, Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας), ενώ στους κατοπινούς αιώνες η Θεσπρωτία γνώρισε καταστρεπτικές επιδρομές και διάφορους κατακτητές. Κατά την Υστεροβυζαντινή Περίοδο (13ος-14ος αι.) ιδρύθηκαν οι οικισμοί της Οσδίνας, της Ηγουμενίτσας και της Παραμυθιάς, που άκμασαν κατά τη Μεταβυζαντινή Περίοδο. Οι αγώνες των Θεσπρωτών κατά των τούρκων κατακτητών έφθασαν στην κορύφωσή τους με το κίνημα του μητροπολίτη Λαρίσης και Τρίκκης Διονυσίου του Φιλοσόφου (αρχές 17ου αι.) και την ηρωική αντίσταση των Σουλιωτών (18ος-αρχές 19ου αι.). Η Θεσπρωτία παρέμεινε κάτω από τον τουρκικό ζυγό μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους και απελευθερώθηκε το Φεβρουάριο του 1913, κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου
Ο πατήρ Θεόδωρος Ζώης, από τα Πηγαδούλια Θεσπρωτίας. συλλέκτης βλαστοκυττάρων
Είναι ένας σύγχρονος «καλός Σαμαρείτης». Ο πατήρ Θεόδωρος Ζώης, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος, Αποστόλου Τίτου και Αγίου Διαδόχου Ηγουμενίτσας, και πατέρας 11 παιδιών(!), κάνει πράξη το «αγαπάτε αλλήλους» μέσα από το πλούσιο φιλανθρωπικό έργο του.
Μαγειρεύει για αστέγους, ταΐζει υποδίκους, συλλέγει βλαστοκύτταρα, έχει συγκεντρώσει πάνω από 3.000 φιάλες αίματος, ενώ προσφέρει ακόμα και τα έξοδα ενός θρησκευτικού γάμου, προκειμένου να αποτρέπει τα ζευγάρια της ενορίας του, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, να πραγματοποιούν πολιτικό γάμο.
Κρατώντας με επιμονή χαμηλό προφίλ, ο 55χρονος ιερέας, γέννημα-θρέμμα της Θεσπρωτίας, έχει αποφασίσει να συνεχίσει το έργο του χωρίς τυμπανοκρουσίες. «Δεν θεωρώ πως κάνω κάτι αξιοσημείωτο. Ο ρόλος της Εκκλησίας είναι ακριβώς αυτός, να προσφέρει εκεί όπου υπάρχει ανάγκη», λέει και προσθέτει: «Η βοήθεια δεν θέλει μεγάφωνα».
Ο 55χρονος ιερέας βρίσκεται καθημερινά στους δρόμους, φροντίζει αστέγους, μαγειρεύει ο ίδιος για τη συσσίτια της αγάπης, ενώ στέλνει φαγητό στους κρατουμένους της Αστυνομικής Διεύθυνσης.
Ωστόσο, το ανήσυχο πνεύμα του και η αγάπη του για τον συνάνθρωπο τον οδήγησαν να μελετήσει το θέμα των βλαστοκυττάρων. Έτσι, εδώ και δύο χρόνια αποδύεται σε ενημερωτική εκστρατεία των εγκύων για τη δωρεά βλαστοκυττάρων. «Άρχισα να μελετώ, διαβάζοντας και ψάχνοντας πληροφορίες στο ίντερνετ κ.λπ. για το θέμα και γενικά τη συγκέντρωση των βλαστοκυττάρων», τονίζει ο πατήρ Θεόδωρος. Όπως λέει, εντοπίζει στην πόλη εγκύους ή γυναίκες που γεννούν σε μαιευτήρια και τους προτείνει να γίνουν δωρήτριες βλαστοκυττάρων. Εφόσον το αποδεχθούν, τους δίνει τη συσκευασία για την τοποθέτηση των βλαστοκυττάρων, τα οποία στη συνέχεια προωθούνται σε ειδική τράπεζα.
«Τους μιλάω για τη δωρεά βλαστοκυττάρων και τις καλώ να περάσουν από το γραφείο μου και να πάρουν το κουτί με όλα τα στοιχεία που παραλαμβάνει από τη Δημόσια Τράπεζα Βλαστοκυττάρων του Παπανικολάου Θεσσαλονίκης, τη μοναδική σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, όπου φυλάσσονται, προκειμένου να διατεθούν για τη θεραπεία ασθενειών, όταν και εφόσον υπάρξει ανάγκη», αναφέρει ο 55χρονος ιερέας.
«Η διαδικασία είναι απλή. Πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του τοκετού ή -σωστότερα- αμέσως μετά τον τοκετό, μόλις αποκοπεί ο ομφάλιος λώρος», αναφέρει και προσθέτει: «Ο άνθρωπος πρέπει να προνοεί και όχι να τίθεται σε εγρήγορση όταν εμφανιστεί το πρόβλημα, γιατί τότε θα είναι αργά».
Συχνά διοργανώνει εθελοντικές αιμοδοσίες, διατηρώντας σημαντική τράπεζα αίματος για τους ασθενείς που έχουν ανάγκη. «Έχουμε συγκεντρώσει πάνω από 3.000 φιάλες αίματος», σημειώνει ο ιερέας.
Η διαδικασία λήψης βλαστοκυττάρων είναι απλή. Πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του τοκετού ή -σωστότερα- αμέσως μετά τον τοκετό, μόλις αποκοπεί ο ομφάλιος λώρος
Δώρο το νυφικό και τα έξοδα του γάμου
Εδώ και δύο χρόνια προσφέρει τα έξοδα ενός θρησκευτικού γάμου, για να αποτρέψει τα νέα ζευγάρια που επικαλούνται οικονομικά προβλήματα να πραγματοποιούν πολιτικούς γάμους!
«Αν κάποιο ζευγάρι έχει πάρει την απόφαση να τελέσει το ιερό μυστήριο του γάμου, αλλά για οικονομικούς λόγους σκέφτεται να τελέσει πολιτικό γάμο, τα έξοδα της άδειας του γάμου, του μυστηρίου, τα στέφανα και το νυφικό τα αναλαμβάνει η Εκκλησία μας», λέει ο πατήρ Θεόδωρος.
Στον υπόγειο χώρο του ναού στεγάζεται δανειστική βιβλιοθήκη, που περιλαμβάνει όχι μόνο εκκλησιαστικού περιεχομένου βιβλία αλλά και εγκυκλοπαίδειες, βοηθήματα για το σχολείο και πάσης φύσεως βιβλία. Παράλληλα, αν κάποιος μαθητής ή φοιτητής χρειάζεται να χρησιμοποιήσει το ίντερνετ στο πλαίσιο της μελέτης του, μπορεί να κάνει χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή του Ναού.
Ο πατήρ Θεόδωρος γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1960, στα Πηγαδούλια Φιλιατών. Αποφοίτησε από το Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Αθηνών, έχει 11(!) παιδιά, ηλικίας 12 ως 26 χρόνων, και είναι ο αγαπημένος ιερέας όλης της Ηγουμενίτσας. Ο πατήρ Θεόδωρος Ζώης με χιούμορ, ευστροφία που ξαφνιάζει, μοντέρνες ιδέες ακόμη και για την Εκκλησία, αποτελεί ξεχωριστό παράδειγμα προς μίμηση.
Πού χρησιμεύει το γενετικό υλικό
Σύμφωνα με μοριακούς βιολόγους και αιματολόγους, «το δεδομένο ότι τα βλαστικά κύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος διέθεταν τις ίδιες ιδιότητες με τα αντίστοιχα του μυελού των οστών, με το επιπρόσθετο πλεονέκτημα της εύκολης απομόνωσης, οδήγησε αρχικά τον Hal Broxmayer, στη δεκαετία του 1980, να προτείνει την αντικατάσταση των πρώτων με τα δεύτερα σε μεταμοσχεύσεις». Πολλές από αυτές στέφθηκαν με επιτυχία, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τράπεζες διατήρησης βλαστικών κυττάρων σε ειδικά δοχεία βαθιάς κατάψυξης (190 βαθμοί Κελσίου υπό το μηδέν) με τη χρήση υγρού αζώτου. Δεν χρησιμεύουν, όμως, μόνο εκεί. Σύμφωνα με τους γιατρούς, «τα βλαστικά κύτταρα, με την πλαστικότητα που διαθέτουν, προσφέρουν τη δυνατότητα αντικατάστασης κυττάρων και ιστών σε τραύματα της σπονδυλικής στήλης, εγκεφαλικά επεισόδια, εγκαύματα, καρδιακές παθήσεις, στον διαβήτη κ.α. Έτσι, πολλοί γονείς στην Ελλάδα διαφυλάττουν τα βλαστικά κύτταρα των νεογέννητων παιδιών τους σε τράπεζες βλαστοκυττάρων, με σκοπό να εξασφαλίσουν την προστασία της υγείας τους -των ίδιων των παιδιών, αλλά και όλης της οικογένειας- από ενδεχόμενες μελλοντικές παθήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου