powered by Agones.gr - opap
forum manteio

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Μανδρότοπος (Στάνοβο) Παραμυθιάς






Δείτε τα video







































Μανδρότοπος Παραμυθιάς

Ο Μανδρότοπος, (πρώην Στάνοβο, ή Στάνοβον), είναι ελληνικό χωριό του δήμου Σουλίου της περιφέρειας Ηπείρου σύμφωνα με το Σχέδιο Καλλικράτης Ανήκει στη κοινότητα Σκανδάλου Θεσπρωτίας της οποίας και ακολουθεί τη διοικητική υπαγωγή. Πρόκειται για ημιορεινό χωριό σε υψόμετρο περίπου 160 μ., ο πληθυσμός του οποίου, ασχολούμενος κυρίως με την μικροκτηνοτροφία και με τη γεωργία, το 1928 αριθμούσε 132 κατοίκους. Στην απογραφή του 2001 αριθμούσε 148 κατοίκους.
Παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Στάνοβο, μέχρι το 1927, οπότε μετονομάστηκε σε Μανδρότοπο.

Γεφύρι Του Βαθύλακκου

Το γεφύρι βρίσκεται στη θέση Μεσούρα του Μανδρότοπου Θεσπρωτίας, στον Κωκυτό πάνω από το Λάκκο ' μπούλη. Το 1954 πραγματοποιήθηκε η εκτροπή του Κωκυτού. Από τότε το γεφύρι επιχωματώθηκε, βρίσκεται στη μέση ενός χωραφιού, και είναι πνιγμένο από τη βλάστηση.

Το γεφύρι του Βαθύλακκου

Οδηγίες Πρόσβασης: 

Αφου φτάσουμε στον Μανδρότοπο ακολουθούμε τον χωματόδρομο προς τις αγροτικές εκτάσεις του κάμπου της Γκρόπας. Έπειτα από πορεία 500 περίπου μέτρων στα αριστερά μας , εντός χωραφιού, βλέπουμε το γεφύρι.
Νομός: Θεσπρωτίας. Χωριό:  Μανδρότοπος Παραμυθιάς. Ποταμός: Κωκυτός.
Συντεταγμένες: N 39° 20΄01,2΄΄ E 020° 33΄43,4΄΄. Υψόμετρο:  128
Ονοματολογία: Ο ποταμός Κωκυτός, είναι γνωστός από την μυθολογία σαν το ποτάμι που δημιουργήθηκε από τα δάκρυα των συγγενών των νεκρών, όταν ο Άδης οδηγούσε τις ψυχές στον κάτω κόσμο μέσω της Αχερουσίας λίμνης (κωκύω=θρηνώ).
Μορφή: Μονότοξο. Άνοιγμα Τόξου:  10,00 μ. Ύψος Τόξου:  3,00 μ. Μήκος Καταστρώματος:  23,00 μ.
Πλάτος Καταστρώματος:  2,95 μ. Κατάσταση:  Κακή

Τα Γεφύρια Της Θεσπρωτίας
Ψηλά άγρια βουνά και μεγάλα  ορμητικά ποτάμια συνθέτουν την εικόνα της Θεσπρωτίας.


 Μουργκάνα και όρη Σουλίου .


Ανάμεσα τους απομεινάρια πέτρινων γεφυριών.Τα περισσότερα σε κακή κατάσταση στέκουν εκεί για να θυμίζουν αλλοτινές εποχές, τότε που οι άνθρωποι προσπαθούσαν να δαμάσουν τα στοιχεία της φύσης και να στεριώσουν μαζί με τα γεφύρια και τις ζωές τους.
Οι πόλεμοι, η φτώχεια, η μετανάστευση  απομάκρυναν τους ανθρώπους από τις πατρογονικές εστίες τους. Τα χωριά εγκαταλείφθηκαν και ερήμωσαν, η φύση θέριεψε, τα γεφύρια χορτάριασαν , δεν υπήρχαν ούτε άνθρωποι ούτε ζώα να τα διαβούν.


















Οι πληροφορίες λιγοστές . Οι εικόνες όμως μιλούν από μόνες τους για την εγκατάλειψη και τη φθορά που ακολούθησε.
Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι από τη Μουργκάνα ή αλλιώς τα όρη Τσαμαντά.Από τα σπλάχνα της Μουργκάνας κυλάει το ποτάμι Παύλα ή Ξάνθος

Γεφύρι του Κένου
Βρίσκεται στον Τσαμαντά , χωριό κτισμένο στους πρόποδες της Μουργκάνας στα ελληνοαλβανικά σύνορα .



Το γεφύρι είναι μονότοξο. Βρίσκεται σε μια χαράδρα πριν την είσοδο του χωριού και γεφυρώνει το ρέμα του Κένου στον Ξάνθο ποταμό.


Γεφύρι της Εκκλησιάς
Μονότοξο γεφύρι και αυτό. Βρίσκεται μέσα στον Τσαμαντά, δίπλα στην εκκλησία πάνω από το λάκκο Στέρα






Το γεφύρι της Γκούρας
Βρίσκεται στο χωριό Λιας, στους πρόποδες της Μουργκάνας , απέναντι από τον Τσαμαντά. Κτίστηκε το 1863 από την οικογένεια Καραμπίνα.






Το γεφύρι της Γκρίκας
Αυτό βρίσκεται στον Αμπελώνα (Πόβλα) νότια της Μουργκάνας.  Το χωριό  είναι κτισμένο αμφιθεατρικά. Το γεφύρι θεωρείται το καμάρι, το κόσμημα του χωριού.Στηρίζεται πάνω σε βράχο και ενώνει δύο απότομες πλαγιές του Κόζιακα. Οι δύο όχθες χρησίμευσαν  και σαν φυσικές βάσεις των βάθρων του γεφυριού. Κτίστηκε το 1798 με χρήματα που συγκέντρωσαν οι κάτοικοι του Τσαμαντά, της Πόβλας και της Λιδίζδας.

Το γεφύρι της Γκρίκας στον ποταμό Παύλα, τον αρχαίο Ξάνθο





Η κατασκευή του γεφυριού βοήθησε τη συγκοινωνία προς την Πόβλα και τα άλλα χωριά. Αναφέρεται ότι στο βάθρο της γέφυρας που έβλεπε προς τον Τσαμαντά υπήρχε εντοιχισμένη πλάκα με χαραγμένη τη χρονολογία της κατασκευής του.

Το γεφύρι της Καβάλας

Κατεβαίνοντας νότια στους Άγιους Πάντες θα συναντήσουμε το γεφύρι της Καβάλας. Χτίστηκε το 1800 στο ρέμα Καβάλα του ποταμού Καλαμά. Βρίσκεται σε καλή κατάσταση.





Το γεφύρι  στο Πούσι
Το Πούσι βρίσκεται στο χωριό Φοινίκι. Το χωριό αυτό είναι ίσως ο μοναδικός παραδοσιακός οικισμός στη Θεσπρωτία, πετροκτισμένος στην πλαγιά του Φαρμακοβουνίου απέναντι από τους Φιλιάτες. Το γεφύρι χτίστηκε το 1800 με χρήματα του Νικόλαου Μπινάκη πάνω από την κοίτη του Μπογαζιώτικου, παραπόταμου του Καλαμά. Είναι μπαζωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του.






Το γεφύρι της Γκούμανης
Βρίσκεται κοντά στο χωριό Ράγιο. Κοντά του τα ερείπια των αρχαίων Γιτάνων στη συμβολή του Καλπακιώτικου με τον Καλαμά. Το μεγαλύτερο μέρος του είναι πνιγμένο στα νερά του Καλαμά εξ αιτίας του φράγματος που κατασκευάστηκε.

 γεφύρι της Γκούμανης Θεσπρωτίας, 1913 (Fred Boissonnas)





Στην περιοχή που κυλάει ο Καλαμάς υπήρχαν παλιότερα και άλλα γεφύρια με πιο χαρακτηριστικό εκείνο της Μενίνας. Σήμερα δεν υπάρχουν παρά ερείπια, τα περισσότερα βυθυσμένα στα νε ρά του ποταμού. Από το γεφύρι της Μενίνας, το μεγαλύτερο του Καλαμά σώζεται μόνο το μεσόβαθρο του.
 Το γεφύρι αυτό ήταν πολύτοξο με 4 ή 5 τόξα



Περνώντας στην νότια πλευρά της Θεσπρωτίας εκεί που μέσα από τα άγρια βουνά και τις χαράδρες περνά ο Αχέροντας ποταμός θα συναντήσουμε γεφύρια ή ό,τι απέμεινε από αυτά να μαρτυρούν όχι μόνο την εγκατάλειψη αλλά και την τραγική παρέμβαση του ανθρώπου.

 Γεφύρι του Γκούμου
Βρίσκεται στο χωριό Αγία Κυριακή (Πόποβο) στο δρόμο για την Παραμυθιά. Γεφυρώνει το λάκκο του Γκούμου στον Αχέροντα ποταμό. Είναι σε αρκετά καλή κατάσταση και του έχουν προσθέσει κάγκελα.






Γεφύρι του Βαρτίλλα
Το γεφύρι είναι χτισμένο στο χωριό Σκάνδαλο πάνω από τον Κωκυτό , παραπόταμο του Αχέροντα. Η κατάσταση του είναι πολύ κακή καθώς πάνω από το καλντερίμι του  κατασκευάστηκε δρόμος από άσφαλτο. Έχει μείνει μόνο το τόξο του για να θυμίζει την ύπαρξη του.




Το γεφύρι του Βαθύλακκου
Το γεφύρι είχε κτιστεί στη θέση Μεσούρα του Μανδρότοπου Θεσπρωτίας πάνω από το
Λάκκο ' μπούλη  στον Κωκυτό. Το 1954 η πορεία του Κωκυτού άλλαξε και το γεφύρι μπαζώθηκε. Πολύ κακή η κατάστασή του , πνιγμένο από την άγρια βλάστηση.




Γεφύρι στα Μπορμπολίτσια
Στο χωριό Σκάνδαλο και αυτό. Γεφυρώνει το Λάκκο Μάντζη στον Κωκυτό . Κτίστηκε το 1771. Βρίσκεται επίσης σε πολύ κακή κατάσταση γεμάτο βάτα.




Στην περιοχή αυτή από την Παραμυθιά μέχρι το Μαργαρίτι υπήρχαν σε διάφορα σημεία του Αχέροντα και των παραποτάμων του και άλλα γεφύρια που καταστράφηκαν είτε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο είτε στον εμφύλιο είτε μεταγενέστερα και απέμειναν μόνο τα ονόματά τους. Το γεφύρι της Κονοπίτσας, της Ντράσσας, της Ζόνιας, της Γλυκής, του Ντάλλα, του Τζαμιού δεν υπάρχουν πιά.

Αρχαιολογικοί χώροι & μνημεία στο νομό Θεσπρωτίας με ελεύθερη είσοδο
Δυμόκαστρο ή Ελλημο-/Ελληνοκάστρο (Πέρδικα)
Η οχυρωμένη πόλη - ακρόπολη της αρχαίας Ελίνας, αναπτύσσεται στο ομαλό τμήμα του λόφου, νότια του όρμου Καραβοστάσι της κοινότητας Πέρδικας. Η οχυρωμένη πόλη έχει έκταση 220 στρέμματα και περίμετρο τείχους 3.400 μ. Το τείχος περιβάλλει τον οικισμό από την ανατολική και βόρεια πλευρά, ενώ η νότια και η δυτική, φυσικά οχυρές και δυσπρόσιτες - προστατεύονται από τείχος στα βατά μόνο σημεία τους.  Σε όλη την έκταση του οχυρωμένου οικισμού είναι ορατά θεμέλια οικοδομημάτων, κάποια από τα οποία είναι λαξευμένα στο φυσικό βράχο, καθώς και λαξευτές στο βράχο δεξαμενές και βάσεις αναθημάτων. Στο εσωτερικό ενός από τα σπίτια βρέθηκε μεγάλη υδατοδεξαμενή του 1ου αιώνα π.Χ. Όλα τα κτήρια είναι κατασκευσμένα πάνω σε τεχνητά διαμορφωμένα άνδηρα που συγκρατούνται από ισχυρούς αναλημματικούς τοίχους. Δρόμοι, μερικώς λαξευμένοι στο βράχο, διαμορφώνονταν γύρω από τα κτήρια, αλλά και περιμετρικά της οχύρωσης. 
Συντεταγμένες: 39.330838, 20.293816
Ελέα (Δ.Δ. Χρυσαυγής, Παραμυθιά)
Ισχυρή πολυγωνική οχύρωση περιβάλλει την πόλη της Ελέας από τα ανατολικά και βόρεια, ενώ τμήματα τείχους υψώνονται μόνο στα βατά σημεία της φυσικά οχυρής βορειοδυτικής, δυτικής και νότιας πλευράς. Ο χώρος εντός των τειχών καλύπτει έκταση 105 περίπου στρεμμάτων και διαμορφώνεται με αναλημματικούς τοίχους σε βαθμιδωτά άνδηρα.  Τα τείχη ακολουθούν το πολυγωνικό σύστημα τειχοποιίας με λιγότερο ή περισσότερο επιμελημένη κατασκευή. Είχαν μήκος 1550 μ. Η αρχιτεκτονικά διαμορφωμένη περιοχή βρίσκεται στο δυτικό μισό του οικισμού. 
Στους πρόποδες των βουνών της Παραμυθιάς και στα χαμηλότερα υψώματα που κλείνουν από τα νότια την κοιλάδα του Κωκυτού, παρατηρείται μία ιδιαίτερα μεγάλη πυκνότητα οχυρωματικών περιβόλων των ύστερων κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, οι οποίοι σχετίζονται με την Ελέα. Ενδεικτικά αναφέρονται τα κάστρα της Παραμυθιάς στα βόρεια, το κάστρο του Σεβαστού στο λόφο Λιμινάρι στα δυτικά και το κάστρο του Αγ. Δονάτου Ζερβοχωρίου ανατολικά της Ελέας. Ο οχυρωμένος οικισμός, ανατολικά του σύγχρονου χωριού Χρυσαυγή του Δήμου Παραμυθιάς, γνωστός ως "Καστρί Βέλιανης", βρίσκεται σε φυσικά οχυρό πλάτωμα (υψόμετρο 500 μ.) ενός πρόβουνου του ορεινού όγκου των βουνών της Παραμυθιάς.
Συντεταγμένες: 39.439885, 20.550187
Κούτσι (Ηγουμενίτσα) 
Ο οικισμός στο Κούτσι βρίσκεται σε φυσικά οχυρή θέση, σε ύψωμα 300 μ. και περιβάλλεται από πολυγωνικό τείχος που καλύπτει μόνο την ανατολική πλευρά, τμήμα της δυτικής, καθώς και τα βατά σημεία της βόρειας πλευράς του. Η έκταση του είναι περίπου 55 στρέματα και η επιφάνειά του ομαλή με ήπια κλίση προς τα ανατολικά. Με εξαίρεση την οχύρωση, ελάχιστα κατάλοιπα των αρχαίων χρόνων έχουν διατηρηθεί και περιορίζονται ως επί το πλείστον σε απλά λαξεύματα θεμελίωσης πάνω στο φυσικό βράχο. Το πολυγωνικό τείχος του οικισμού που έχει συνολικό μήκος 990 μ. και πάχος περίπου 3,50 μ. ενισχύεται με θλάσεις και ορθογώνιους πύργους. Το τείχος αποτελείται από προσεκτικά αρμολογημένους ογκόλιθους. Η κύρια πύλη του οικισμού βρίσκεται στα δυτικά, έχει πλάτος 5 μ. στην εξωτερική πλευρά της και 4,10 μ. στην εσωτερική, ενώ προστατεύεται με μία ισχυρή προβολή του τείχους. Μία δευτερεύουσα πύλη βρίσκεται στη δυτική πλευρά της οχύρωσης. 
Συντεταγμένες: 39.682675, 20.542513





Λυγιά (Ηγουμενίτσα) 
Ο περιτειχισμένος οικισμός των τριών συνεχόμενων κάστρων στη χερσόνησο της Λυγιάς στις εκβολές του Καλαμά, βόρεια του κόλπου της Ηγουμενίτσας καταλαμβάνει συνολική έκταση περίπου 580 στρεμμάτων.  Το ανατολικό, μικρότερο σε έκταση -περίπου 12 στρέμματα- κάστρο της χερσονήσου είναι κτισμένο κατά το ισοδομικό σύστημα και καταλαμβάνει το μεμονωμένο ύψωμα. Καλύτερα διατηρούνται η νότια και η ανατολική πλευρά του, οι οποίες προστατεύονται από εννέα πύργους, τέσσερις ημικυκλικούς και πέντε ορθογώνιους. Το κάστρο Β καταλαμβάνει το κύριο ύψωμα της χερσονήσου και η έκτασή του υπολογίζεται στα 200 περίπου στρέμματα. Συνδέεται με το ανατολικό ύψωμα μέσω ενός χαμηλού αυχένα, στον οποίο υπάρχουν ελάχιστα ίχνη τειχών. Η κατάσταση διατήρησης της οχύρωσης είναι αποσπασματική. Το καλύτερα σωζόμενο τμήμα της βρίσκεται προς τα νοτιοανατολικά και σώζει κατάλοιπα δύο ημικυκλικών πύργων. Εντελώς αποσπασματικά σώζονται και τα ίχνη του δυτικότερου, μεγαλύτερου σε έκταση κάστρου (360 στρέμματα). Ίχνη του ισοδομικού τείχους του διασώθηκαν στην περιοχή του λιμανιού. 
Συντεταγμένες: 39.516203, 20.175449
Πύργος Ραγίου (Ηγουμενίτσα)
Ο αρχαιολογικός χώρος του Πύργου Ραγίου καταλαμβάνει την κορυφή λόφου στο μέσο του κάμπου Ραγίου - Κεστρίνης, κοντά στις παλιές εκβολές του ποταμού Καλαμά. Πρόκειται για ένα μικρό, καθαρά στρατιωτικού χαρακτήρα, φρούριο έκτασης τριών μόλις στρεμμάτων. Περιβάλλεται από ισχυρό ισοδομικό στο μεγαλύτερο τμήμα του τείχος, το οποίο ενισχύεται από ορθογώνιους οχυρωματικούς πύργους και σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση. Μικρό μόνο τμήμα του τείχους προς τα δυτικά κατασκευάστηκε σύμφωνα με το πολυγωνικό σύστημα τοιχοποιίας. Χρονολογείται στον 5ο αιώνα π.Χ. και αποτελεί την αρχαιότερη σωζόμενη οχύρωση του θεσπρωτικού χώρου. Ενδεικτικό στοιχείο της αμυντικής χρήσης του οχυρωμένου χώρου είναι η ύπαρξη μιας εντυπωσιακού μεγέθους δεξαμενής για τη συλλογή των ομβρίων υδάτων, η οποία είναι εξολοκλήρου λαξευμένη στο βράχο και έχει διάμετρο 13 μ. και βάθος πάνω από 5 μ. Σε γειτνίαση με τη δεξαμενή υπάρχει κατασκευή από μεγάλου μεγέθους γωνιόλιθους, πιθανόν ιερό ή κρηναίο. Στο βόρειο πύργο της αρχαίας οχύρωσης κτίστηκε ο λεγόμενος Πύργος, ένα ψηλό κτίριο για τη διαμονή της φρουράς του αγά της περιοχής. 
Συντεταγμένες: 39.537597, 20.200750
Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας
Στη βόρεια έξοδο της Ηγουμενίτσας, στο χώρο όπου κατασκευάζεται το νέο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης, ήρθε στο φως εκτεταμένη νεκρόπολη του 2ου και των αρχών του 3ου αιώνα μ.Χ. Η ποικιλία και ο πλούτος των ευρημάτων υποδηλώνει την ύπαρξη ενός αξιόλογου οικισμού στην περιοχή, ο οποίος ταυτίζεται με την πρώτη φάση του οικισμού που ανασκάπτεται στο Λαδοχώρι. Οι σωστικές ανασκαφές στην περιοχή του Λαδοχωρίου έχουν αποκαλύψει σημαντικά τμήματα του οδικού δικτύου του οικισμού φωτίζοντας πλευρές της οικιστικής του οργάνωσης, κατόψεις ιδιωτικών οικιών και χώρων που έχουν ταυτιστεί με καταστήματα, εργαστηριακού και αγροκτηνοτροφικού χαρακτήρα εγκαταστάσεις, λουτρικά συγκροτήματα, ενώ δε λείπουν και τα παραδείγματα ιδιαίτερα επιμελημένων κατοικιών με πολλά δωμάτια, αύλειους χώρους, μαρμάρινους κιονίσκους και ψηφιδωτά δάπεδα. Οι τοίχοι των κτηρίων, οι οποίοι διατηρούνται κατά μέσο όρο σε ύψος 0,50 μ., είναι κατασκευασμένοι από μικρούς, αδρά επεξεργασμένους ασβεστόλιθους και ασβεστοκονίαμα ως συνδετική ύλη.
Ντόλιανη (Δ.Δ. Γεροπλάτανου, Δήμος Παραπόταμου)
Ο οικισμός της Ντόλιανης αναπτύσσεται επάνω σε λόφο, τον οποίο περιτρέχει ο ποταμός Καλαμάς από τα δυτικά και εν μέρει τα νότια. Η θέση είναι φυσικά οχυρωμένη, καθώς κυρίως από τη δυτική, αλλά και τη νότια πλευρά, οι πλαγιές είναι βραχώδεις, εξαιρετικά απόκρημνες και μη προσπελάσιμες. Για την προστασία των βατών πλευρών στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του λόφου κατασκευάστηκε διπλός οχυρωματικός περίβολος. Με τείχος ενισχύθηκαν και τα βατά σημεία στο νοτιοδυτικό τμήμα της ακρόπολης. Σε όλη την έκταση της ακρόπολης είναι σήμερα ορατά νεότερα κτήρια υπό μορφή χαλασμάτων κάτω από λιθοσωρούς καταπεσμένου οικοδομικού υλικού. Πρόκειται, ως επί το πλείστον, για κατοικίες αγροτοκτηνοτροφικού χαρακτήρα. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει αποσπασματικά σωζόμενο κτίσμα με τοξωτά ανοίγματα και ιδιαίτερα επιμελημένη τοιχοποιία, που κατασκευάστηκε κατά τους μεταβυζαντινούς χρόνους επάνω στο νοτιοανατολικό πύργο του εσωτερικού οχυρωματικού περιβόλου. Τα νεότερα κτήρια συνδέονται μεταξύ τους με περιβόλους από ξερολιθιά και επικοινωνούν μέσω μονοπατιών.
Συντεταγμένες: 39.534600, 20.353189
Οικισμός Βραχωνά
Ο εγκαταλειμένος παραδοσιακός οικισμός του Βραχωνά βρίσκεται σε ένα λόφο ΝΑ των Συβότων και αποτελείτε από 50 περίπου ερειπωμένα σπίτια. Τα περισσότερα είναι διώροφα με θολωτές κατασκευές στο ισόγειο, κατασκευασμένα από πέτρα της περιοχής και χρονολογούνται από το 18ο - 19ο αιώνα. Στα δυτικά του οικισμού υπάρχουν τα ερείπια μικρής ακρόπολης των προϊστορικών χρόνων.
Μιχάλιαρι 
Ερείπια Βυζαντινού οικισμού & λιθόστρωτου δρόμου, 2 χιλιόμετρα νότια των Φιλιατών
Βρίσκεται στην σημερινή περιοχή του Αγ. Δονάτου (Σαμέτια) Στην κορυφή της Παραμυθιάς θέση Λιμπότι και ιδρύθηκε το 167 π.χ.
Αρχαία Κεστρίνη
Κάστρο Μαργαριτίου
Βρίσκεται στον Δήμο Μαργαριτίου, νότια του χωριού Μαργαρίτι πάνω σε πετρώδη λόφο. Σήμερα είναι ερειπωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του. Η κεντρική τοξωτή πύλη του κάστρου ήταν στην βορειοδυτική πλευρά του, όπου υπήρχαν επίσης δυο στρογγυλοί πύργοι, από τους οποίους σήμερα σώζεται ο ένας.
Συντεταγμένες: 39.354655, 20.439377
Κάστρο Σουλίου (Κιάφας) Βρίσκεται στην Κοινότητα Σουλίου, στην κορυφή του λόφου της Κιάφας, δυτικά του οικισμού του Σουλίου.
Συντεταγμένες: 39.358279, 20.639962
Κασνέτσι.
 Βόρεια του χωριού Μύλοι, βορειοδυτικά των Φιλιατών, δεξιά του δρόμου Φιλιατών-Σαγιάδας, επάνω σε κωνικό λόφο βρίσκεται το μικρό κάστρο. Ασβεστόχτιστο τείχος πάχους 2μ. με μικρούς και μεγάλους απελέκητους λίθους και περίμετρο 360μ. περιβάλλει τη σχετικά επίπεδη κορυφή του λόφου, έκτασης 0,55 εκταρίων. Το κάστρο ενισχύουν επτά ορθογώνιοι πύργοι. Η κύρια πύλη βρίσκεται στην ανατολική πλευρά, ενώ δύο άλλες στη δυτική και βόρεια. Οχετός, πλάτους 0,15-0,20μ. και ύψους 0,55μ. χρησίμευε για την αποχέτευση των νερών της βροχής. Στο εσωτερικό του κάστρου διατηρείται μία ορθογώνια αασβεστόχτιστη καμαροσκέπαστη δεξαμενή, διαστάσεων 4Χ2,5μ., επιχρισμένη με υδραυλικό κονίαμα, η οποία χρησίμευε για αποθήκευση νερού.
Συντεταγμένες: 39.638363, 20.280274
Χώροι που είναι ορατοί περιμετρικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια: