Μπορεί οι εργασίες αποκατάστασης των κερκίδων στο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης να εξελίσσονται με γοργούς ρυθμούς και οι πληγές που άφησε η φθοροποιός δύναμη του χρόνου να επουλώνονται μέρα με την ημέρα, ωστόσο είναι άγνωστο αν με την ολοκλήρωση των έργων θα ακουστεί ξανά ο αρχαίος λόγος.Τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής αποφεύγουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση και παραπέμπουν στο Υπουργείο και στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για τις όποιες αποφάσεις. Το σημαντικό, βέβαια, είναι πως το μεγαλύτερο μέρος του αρχαιολογικού χώρου και ένα μεγάλο τμήμα του θεάτρου θα είναι επισκέψιμα, ενώ παράλληλα η γνώση και η εμπειρία που έχουν αποκτηθεί, επιτρέπουν να πραγματοποιηθούν σωστικές παρεμβάσεις σε μικρότερο χρόνο και με περιορισμένο κόστος σε σχέση με το ξεκίνημα των έργων αποκατάστασης.Τις επόμενες μέρες ολοκληρώνεται η αποκατάσταση της τρίτης ανατολικής κερκίδας του αρχαίου θεάτρου Δωδώνης, ενώ με ταχείς ρυθμούς προχωρούν οι εργασίες στη δυτική στοά, που οδηγεί στο ιερό και στα λοιπά αναθηματικά βάθρα στην πρόσοψη.Τα έργα, προϋπολογισμού 3 εκατ. ευρώ, είναι ενταγμένα στο ΕΣΠΑ και περιλαμβάνουν τη στερέωση και αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου, καθώς και εργασίες στη δυτική στοά και σε λοιπά μνημεία του ιερού.Παρουσιάζοντας την πορεία των εργασιών σε διάλεξή του πριν λίγες ημέρες, ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Γιώργος Σμύρης, ανέφερε ότι με την ολοκλήρωση των έργων, το 2015, θα έχει αποκατασταθεί τμήμα του κοίλου του θεάτρου, οκτώ κερκίδες του κάτω διαζώματος με τις αντίστοιχες κλίμακες, αλλά και τμήμα του αναλημματικού τοίχου του θεάτρου.«Η εικόνα που παρουσίαζε μέχρι πρότινος το θέατρο της Δωδώνης είναι αποτέλεσμα αφενός της χρόνιας εγκατάλειψης, αποτυπωμένης ακόμη στο ψηλότερο τμήμα του κοίλου, και αφετέρου του έργου αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του ΄60. Αναμφίβολα το έργο αυτό έβγαλε το μνημείο από την εγκατάλειψη και το μετέτρεψε από λιθοσωρό σε θέατρο», είπε ο κ. Σμύρης, στη διάρκεια της ομιλίας του που εντασσόταν στον κύκλο εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τον τουρκικό ζυγό.Το θέατρο της Δωδώνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα της αρχαιότητας με χωρητικότητα περίπου 17.000 θεατών. Οικοδομήθηκε στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., επί βασιλείας Πύρρου (297-272 π.Χ.) και συνδέεται με την τέλεση των Ναΐων, που ήταν μια γιορτή προς τιμήν του Ναΐου Διός.Το θέατρο είναι χτισμένο σε φυσική κοιλότητα του εδάφους. Το υλικό δόμησης του κοίλου είναι κυρίως ο μικριτικός υπόλευκος ασβεστόλιθος, αλλά εντοπίζεται και ο φαιός ασβεστόλιθος στην κατασκευή των παρόδων, της σκηνής και ορισμένων εδωλίων του κοίλου.
Για τη δημιουργία μεγαλύτερου κοίλου (135 μ. διάμετρος) κατασκευάστηκε περιμετρικά αναλημματικός τοίχος με πύργους στην πρόσοψη που υπολογίζεται ότι κατά την αρχαιότητα ήταν τουλάχιστον κατά 10 μ. ψηλότεροι. Τέσσερις οριζόντιοι διάδρομοι χωρίζουν το κοίλο σε τρία τμήματα με 55 σειρές καθισμάτων (εδωλίων) συνολικά. Τα δύο κατώτερα τμήματα διαιρούνται με κλίμακες σε 9 κερκίδες και το ανώτερο σε 18. Οι πύργοι στα άκρα του κοίλου έφεραν κλίμακες για την προσέλευση και αποχώρηση των θεατών. Στο κατώτερο διάζωμα υπήρχαν καθίσματα για επίσημα και τιμώμενα πρόσωπα (προεδρία). Η ορχήστρα, κατασκευασμένη με ένα κέντρο, έχει σχήμα ελλιπούς κύκλου (διάμ. 18,70 μ.) και στο κέντρο διατηρείται η βάση του βωμού του Διονύσου (θυμέλη).
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου