ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΨΗΦΟ

Όλο αυτό τον χρόνο πριν την προκήρυξη των εκλογών, αλλά κυρίως μετά την προκήρυξή τους κυριάρχησε μέσα μας η περίσκεψη, η αβεβαιότητα, η απογοήτευση και η σιχασιά για την αθλιότητα του πολιτικού συστήματος.

Προσπαθήσαμε να ταυτίσουμε τις σκέψεις μας με ό,τι απέμεινε να αγωνίζεται στον ... “πολιτικό κόσμο” και ήταν μάταιο, γιατί παντού λόγω των ανεπαρκειών του είδαμε όσα μας χωρίζουν, όσα μας κάνουν να σκεφτόμαστε παγερά. Γίναμε και είμαστε αυστηροί και ορθά πράξαμε, αφού όσα και όσοι απέμειναν έπρεπε να είναι ακόμα πιο κοντά σε όλους και όλες εμάς που αγωνιζόμαστε με γνώμονα τα δίκαια του ανθρώπου, του λαού και της πατρίδας και είμαστε αδέσμευτοι και ανένταχτοι σε κόμματα και σχηματισμούς.

Ίσως η αυστηρότητα αυτή να είναι το δίκαιο αποτέλεσμα της συνεχούς κοροϊδίας της απάτης, της σιχαμένης και αυθάδικης προδοσίας, όσων είπαν πως είναι δίπλα μας και μαζί μας, για να μας προδώσουν δολερά και μπροστά στα ορθάνοιχτα από την απορία μάτια μας. Όμως η ίδια αυτή η αυστηρότητα δεν πρέπει να φέρνει την απογοήτευση, την αποστρατεία, την αποχή από την σκέψη και τον λόγο.

Καθώς εμείς είμαστε η κρίσιμη μάζα, ο πραγματικός στρατός αυτού του λαού, δεν έχουμε το δικαίωμα να καταθέσουμε κανένα όπλο και εμείς είμαστε η αποφασιστική δύναμη για να δοθεί και να κερδηθεί αυτός ο αγώνας.

Ακόμα και εάν απορήσαμε για λίγο με το μέγεθος της αλητείας και της προδοσίας, οφείλουμε τώρα να αδράξουμε τα “όπλα” μας και να προχωρήσουμε στο τελικό ξεκαθάρισμα, στις τελικές μάχες. Φέρνουν σε εμάς τους ίδιους, στα παιδιά μας, στους γονείς, στους φίλους μας, σε όλο τον λαό και σε όλη την πατρίδα ό,τι χειρότερο γέννησε το φίδι του νεοκαπιταλισμού, η σιχαμένη μήτρα της σκλαβιάς του νεοφιλελευθερισμού.

Είναι το οριστικό τέλος της ζωής, της ελευθερίας, της ελπίδας, της πατρίδας της ίδιας, που, αφού της ροκάνισαν το σώμα και την ψυχή σαν τερμίτες και σιχαμένα σκουλήκια, τώρα επιδιώκουν να την εξαφανίσουν, να της κόψουν το κεφάλι και να της ξεριζώσουν την καρδιά. Ψυχή και σώμα κάθε πατρίδας όμως είναι ο ίδιος ο λαός της και αυτός ο λαός οφείλει να σηκώσει ξανά την γροθιά του, να συγκροτηθεί, να συνυπάρξει και αυτή την φορά να είναι τόσο ισχυρός και τόσο αλύπητος απέναντι σε όσους με όπλο το ψέμα, τον φόβο και τις απειλές επιχειρούν να τον γονατίσουν, να τον υποτάξουν, να καταληστεύσουν τον ίδιο και την πατρίδα που κουβαλά μέσα του.

Αυτή η οργή, αυτός ο ιερός θυμός είναι το πιο μεγάλο όπλο μας απέναντι στα σκουλήκια που κατατρώγουν τις σάρκες γύρω μας και προσπαθούν να μας πείσουν να παραδοθούμε, γιατί δήθεν ο αγώνας τέλειωσε, δεν είχε περιεχόμενο και ήταν τάχα ανούσιος και “αδύνατος”. Αιώνια λόγια προδοτών, αγυρτών, ανίκανων, πουλημένων και συμβιβασμένων, οργάνων της υποδούλωσης.

Δεν θα τους περάσει !!! ΕΜΕΙΣ που συγκροτούμε το πιο αποφασιστικό ποσοστό αυτό του λαού και το πιο μεγάλο και ισχυρό τμήμα του, ακόμα και ανοργάνωτοι αλλά με συγκρότηση κοινής συνείδησης, σκέψης και επιλογής ξεπερνάμε σήμερα το 40% και δεν υπάρχει καμία άλλη ομάδα τόσο πνευματικά συμπαγής. Είμαστε όσοι κρίνουν με γνώμονα το δίκιο και όχι το συμφέρον, είμαστε όσοι μπορούμε να μιλήσουμε και δεν θέλουμε να σιωπούμε και να μας σωπάσουν στο μέλλον. ΕΜΕΙΣ θα κρίνουμε και αυτές τις εκλογές, ΕΜΕΙΣ θα αποφασίσουμε και θα ορίσουμε το μέλλον.

Και η απόφασή μας έπρεπε να είναι και ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΑΧΗΣ.

Στις επερχόμενες εκλογές, που ούτως ή άλλως είναι μία μάχη, οφείλουμε να στηρίξουμε αποφασιστικά, με λόγια και έργα τις λίγες αντιμνημονιακές φωνές, που απέμειναν στον βόθρο που αποκαλείται πολιτικό σύστημα. Δεν είναι τα μνημόνια ο μόνος στόχος, είναι απλά η σημαία του εχθρού και τα όπλα που αυτός χρησιμοποιεί για την υποδούλωσή μας. Στόχος είναι να τσακίσουμε τα όπλα και να ποδοπατήσουμε τις σημαίες τους για να φέρουμε την ελευθερία. Στόχος είναι να πούμε ξανά και ακόμα πιο αποφασιστικά το ΟΧΙ της Ελευθερίας.

Δική μας είναι η απόφαση, δική μας είναι αυτή η μάχη και θα την κερδίσουμε.

Η ψήφος (και όχι η αποχή) απέναντι στα συγκροτημένα σε ενιαίο σώμα σκουπίδια του πολιτικού συστήματος και την κουστωδία όσων ηλίθιων και καιροσκόπων την ακολουθούν, είναι σήμερα η μοναδική λύση αυτού του λαού.

Την επόμενη ημέρα των εκλογών και αφού θα έχουν δεχθεί το σκληρό ράπισμα της απόφασής μας, ένα νικηφόρο και ουσιαστικό μέτωπο θα γεννηθεί και θα είναι δικό μας, μόνο δικό μας, μέτωπο κάθε ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου, μέτωπο συνεννόησης, έκφρασης και κοινής πορείας.

Μέτωπο ελευθερίας, μέτωπο δημοκρατίας, μέτωπο των ανθρώπινων δικαίων και δικαιωμάτων, μέτωπο των πραγματικών λύσεων και δεν θα επιτρέψουμε πια σε κανέναν από οποιαδήποτε σκοπιά και σκοπιμότητα να το εκτρέψει ή να το στερήσει από τον λαό στον οποίο ανήκει.

Αν όμως στις εκλογές “χαθούμε”, εξαφανιστούμε, δεν υπάρξουμε ως έκφραση και δύναμη, τότε, όχι μόνο θα επαίρονται τα σκουπίδια πως νίκησαν και πως έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν, αλλά και η βαριά πλάκα της απογοήτευσης θα μας έχει σκεπάσει όλους. Αυτό το δικαίωμα,

είτε εκφράζεται με αποχή είτε με δουλική ψήφο στα βρώμικα κόμματα της αθλιότητας της αποχής, δεν το έχουμε, δεν μας ανήκει, δεν μας

ταιριάζει και ισοδυναμεί με προδοσία της ίδιας μας της ζωής, του ίδιου μας του εαυτού.

Αφήνουμε παράμερα όσα μας πλήγωσαν στις σχέσεις μεταξύ μας, αφήνουμε για την επαύριο την δυσπιστία, την αλαζονία, τις μικροσκοπιμότητες κάποιων ελαχίστων και όσα δεν μας άφησαν να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.

Αφήνουμε πίσω την απογοήτευση και την κάνουμε οργή και θυμό, απέναντι στον πραγματικό εχθρό και στηρίζουμε έμπρακτα, όσους και όσες συνεχίζουν να αγωνίζονται εκφράζοντας με λόγια, όσα και εμείς σκεπτόμαστε και ας μην είναι τα ίδια ή όλα όσα περιμέναμε να ακούσουμε. Αυτό το “όλα” είναι κομμάτι και της δικής μας φωνής και σκέψης και θα βρει την έκφρασή του στο άμεσο μέλλον.

Στις εκλογές αυτές συνεχίζουμε να δίνουμε ραπίσματα στο βρώμικο σύστημα, με όπλο μας την ανάγκη για ζωή, για αλήθεια και για ελευθερία.

Στις εκλογές αυτές η αντιμνημονιακή ψήφος, η ψήφος της ανυποταγής και της ελευθερίας έχει ακόμα μεγαλύτερο νόημα, ακόμα μεγαλύτερη σημασία, γιατί είναι ψήφος απέναντι στον ενωμένο συρφετό της κλοπής και της απάτης και οφείλει να σπείρει τον πανικό σε όλους τους αποδέκτες αυτού του ηχηρού ραπίσματος.

Εμπρός να τους δώσουμε την απάντηση που τους ταιριάζει, τους “αξίζει” και τους αρμόζει.