
Δείτε πανοραμικές φωτογραφίες από τον Αργυρότοπο
Αργυρότοπος
Ο Αργυρότοπος είναι χωριό στο νομό Θεσπρωτίας, 20 περίπου χλμ νότια της Ηγουμενίτσας και εντός των ορίων της πρώην επαρχίας Θυάμιδος. Σύμφωνα με την τελευταία διοικητική διαίρεση αποτελεί έδρα τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας του Δήμου Ηγουμενίτσας που περιλαμβάνει και το χωριό Πολυνέρι Θεσπρωτίας.Πρινμ με το Καλλικράτη ανήκε στο Δήμο Συβότων. Ο πληθυσμός του το 2011 αριθμούσε 164 κατοίκους, ενώ η κτηνοτροφία αποτελεί την κύρια ασχολία των κατοίκων του. Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου.
Ιστορικά Στοιχεία
Πρώην Δήμος Συβότων Ο πρώην Δήμος Συβότων βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων νότια της πρωτεύουσας του Νομού Θεσπρωτίας, την Ηγουμενίτσα, και καταλαμβάνει έκταση 72.439 στρέμματα- απαρτίζεται από τα Δημοτικά Διαμερίσματα Πλαταριάς , Αργυροτόπου , Συβότων, Φασκομηλιάς και τους οικισμούς Πολυνερίου και Σκορπιώνας . Βρίσκεται στο νότιο δυτικό τμήμα του Νομού Θεσπρωτίας και εκτείνεται στις πεδινές και λοφώδεις περιοχές γύρω από τους όρμους της Πλαταριάς και των Συβότων. Λίγο μακρύτερα από την πρωτεύουσα του Δήμου Συβότων, την Πλαταριά, στο δρόμο για Πρέβεζα συναντάει κάποιος τη διασταύρωση για το Δημοτικό Διαμέρισμα του Αργυρότοπου. Το συγκεκριμένο Διαμέρισμα του Δήμου αποτελείται από τα χωριά Αργυρότοπο και Πολυνέρι. Ο Αργυρότοπος, η αλλιώς Αρβενίτσα, είναι πάνω στο βουνό και οι κάτοικοι του ζουν κυρίως από την Ελαιοκομία. Το Πολυνέρι το οποίο στην αρχαιότητα λεγόταν Κούτσι είναι ιστορικό χωριό. Εκεί συναντάει κάποιος το αρχαίο κάστρο η θέση του οποίου είναι στρατηγικής σημασίας με θέα όλη την περιοχή. Στο χωριό παράγεται Λάδι, Βρώμη και Κριθάρι. Τα Σύβοτα είναι ένας γραφικός παραθαλάσσιος οικισμός στο νότιο άκρο του νομού Θεσπρωτίας, χτισμένος σε ένα μικρό, κλειστό κόλπο. Είναι γνωστά για τη ναυμαχία Κορινθίων και Θεσπρωτών εναντίον των Κερκυραίων το 433 π.Χ. κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Κατά την τουρκοκρατία ονομάστηκε Μούρτος από το όνομα του προκρίτου, ο οποίος λαφυραγωγούσε τα διερχόμενα εμπορικά πλοία. Το όνομα αυτό διατηρήθηκε ως το 1959, οπότε και επανήλθε η αρχαία ονομασία. Με βάση την Πλαταριά μπορείτε να επισκεφθείτε πολλά αξιόλογα μέρη, με τουριστικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αλλά και πολλές φυσικές ομορφιές To Δημοτικό Διαμέρισμα Φασκομηλιάς αποτελείται απο 2 χωριά, Την Φασκομηλιά και την Σκορπιώνα. Είναι αγροτική περιοχή με κύριες ασχολίες των κατοίκων την Γεωργία και την Ελαιουργία. Τα συγκεκριμένα χωριά φημίζονται για τα πανηγύρια τους, το λάδι και το τσίπουρο που παράγουν. Οι μόνιμοι κάτοικοι των 2 χωριών είναι γύρω στους 600 αλλά το καλοκαίρι ο πληθυσμός αυξάνεται καθώς επανέρχονται για τις διακοπές τους οι κάτοικοι που έχουν μεταναστεύσει στο εσωτερικό η το εξωτερικό της Ελλάδας. Η Φιλοξενία των κατοίκων είναι πολύ ιδιαίτερη καθώς δεν αφήνουν τον ξένο που θα πάει ως επίσκεπτης στα χωριά. Είτε θα τον κεράσουν στα καφενεία του χωριού είτε θα του προσφέρουν ενα σπιτικό γλυκό για να ον ευχαριστήσουν που θυμήθηκε τον τόπο τους. |
Κάστρο Πολυνερίου
Το Κάστρο Πολυνερίου είναι ένας αρχαίος οικισμός που ίσως κατοικούνταν από το θεσπρωτικό φύλο των Ελίνων, βρίσκεται εδώ στο λόφο, στην άκρη του σημερινού οικισμού του Πολυνερίου. Η θέση είναι φυσικό οχυρή κυρίως στη Βόρεια και Νότια πλευρά με απότομες πλαγιές και απόκρημνους βράχους.Από την θέση αυτή έλεγχαν τον όρμο της Πλαταριάς και το πέρασμα από το οποίο σήμερα διέρχεται η οδός Ηγουμενίτσας - Πάργας.
Η ακριβής χρονολόγηση του κάστρου δεν είναι εφικτή αφού τα ιστορικά στοιχεία είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Παλαιότεροι μελετητές τοποθετούν χρονολογικά την κατασκευή του κάστρου στη βυζαντινή περίοδο.
Παρόλα αυτά αποτελεί μοναδικό προορισμό λόγω της πανέμορφης θέας που προσφέρει. Μετά από την επίσκεψή σας μπορείτε να απολαύσετε ένα γεύμα στις παραδοσιακές ταβέρνες του Πολυνερίου και του Αργυρότοπου!
Το Πολυνέρι είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις σε όλο τον κόσμο όπου ένας οικισμός κατοικείται αδιαλείπτως από την παλαιολιθική εποχή έως σήμερα. Ανάμεσα στα απομεινάρια των διαφόρων περιόδων, υπάρχουν και τα ερείπια μικρού κάστρου, που μάλλον κτίστηκε κατά την ύστερη αρχαιότητα, αλλά χρησιμοποιήθηκε και κατά το Μεσαίωνα.
Ο οχυρωμένος οικισμός στο Πολυνέρι (παλαιότερα Κούτσι) του τέως Δήμου Συβότων βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του όρους Βραχωνάς, σε σημείο το οποίο ελέγχει οπτικά την παραλιακή πεδιάδα της Πλαταριάς.
Δεν υπάρχουν καθόλου ιστορικά στοιχεία ή πηγές που να μας ενημερώνουν για την ιστορική εξέλιξη του οχυρωμένου οικισμού κατά την πάροδο των αιώνων. Η απαρχή του ορίζεται μάλλον κατά τον 4ο αι. π.Χ., όταν δημιουργούνται και οι περισσότεροι οικισμοί της Θεσπρωτίας, επιζεί κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και καταστρέφεται μάλλον μαζί με τις υπόλοιπες ηπειρωτικές πόλεις το 167 π.Χ. από τους Ρωμαίους, μετά την ήττα του Περσέα στην Πύδνα.
Την περίοδο αυτή ή και αργότερα στη βορειοδυτική γωνία του αρχαίου οικισμού κατασκευάζεται μικρό κάστρο τριγωνικής κάτοψης, το οποίο φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε και κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Στα νεότερα χρόνια ο οικισμός επεκτείνεται και εκτός των τειχών. Λόγω ακριβώς αυτής της συνεχούς διαχρονικής κατοίκησης, με εξαίρεση την οχύρωση, ελάχιστα κατάλοιπα των αρχαίων χρόνων έχουν διατηρηθεί στο εσωτερικό του οικισμού και περιορίζονται -ως επί το πλείστον- σε απλά λαξεύματα θεμελίωσης πάνω στο φυσικό βράχο.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου