powered by Agones.gr - opap
forum manteio

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Δρυόφυτο (Σφελένικο) Πρέβεζας






Δείτε τα video






































Το Δρυόφυτο είναι χωριό του Νομού Πρεβέζης και αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ζηρού.
Βρίσκεται σε απόσταση 45 χιλιομέτρων βορειοανατολικά από την Πρέβεζα και 25 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Άρτας. Από την πόλη της Φιλιππιάδας, έδρα του ομώνυμου Δήμου, απέχει 9 χιλιόμετρα.
Το χωριό σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 313 κατοίκους. Η παλιά ονομασία του χωριού είναι Σφελένικο. Η νέα του ονομασία έχει άμεση σχέση με τις βελανιδιές (δρυς) που ευδοκιμούν στην περιοχή.




























Οι χάρτες δημιουργήθηκαν από τόν αντισυνταγματάρχη von Franz Weiss του αυστριακού στρατού το 1829(Χάρτης της Ευρωπαϊκής Τουρκίας) και από τον John Arrowsmith, το 1832(Ελλάδα,Ιόνια νησιά).
Στο Σύντεκο, αναφέρεται και ο Πουκεβίλ,ο διπλωματικός εκπρόσωπος της Γαλλίας του Ναπολέοντα στα Γιάννενα,στην αυλή του Αλή πασά(1805- 1815), στο έργο του «Ταξίδι στην Ελλάδα,Ήπειρος»(1820).Το χωριό υπήρχε μέχρι το 1806,όταν ο πασάς ανάγκασε τους ανθρώπους του να μετακομίσουν από τον καθαρό αέρα και να εγκατασταθούν στο Νέο Σύντεκο,δίπλα στο ποτάμι!
Η μετονομασία από το Σφελένικον στο "ελληνοπρεπές" όνομα,Δρυόφυτο έγινε το 1927 με το διάταγμα της 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939].Είχε προηγηθεί το διάταγμα της 17/21 Σεπτεμβρίου 1926 που όριζε τα θέματα των μετονομασιών. "Απαγορεύεται η χρήση των παλαιών ονομάτων από τις δημόσιες αρχές ή τα όργανα στην επίσημη αλληλογραφία τους. Η παράβαση της απαγόρευσης αποτελεί πταισματική παράβαση που τιμωρείται με πρόστιμο μέχρι 100 δραχμών ή με κράτηση μέχρι 10 ημέρες".Αυτό προέβλεπε το άρθρο 7 του σχετικού νομοθετικού διατάγματος (ΦΕΚ Α' 281/1927).























Το Σφελένικο ,το παλιό όνομα του χωριού, έφυγε,σχεδόν πάει να ξεχαστεί!Ένα νέο χωριό γεννήθηκε!Και το όνομα αυτού ΔΡΥΟΦΥΤΟ. Λέξη που ετυμολογικά μας παραπέμπει στις Βελανιδιές,δέντρα που ευδοκιμούν στην περιοχή μας.Δρυόφυτο=δρυς+φυτό.H δρυς, η βελανιδιά,ένα δέντρο που συχνότερα από τα άλλα πλήττεται από τον κεραυνό, ήταν ιερό δένδρο του θεού του ουρανού και του κεραυνού. Μη έχοντας ακόμα επαρκή ιστορικά στοιχεία του χωριού,για τα οποία επιφυλάσσομαι να παραθέσω στο εγγύς μέλλον,θα αρκεστώ στις βελανιδιές ή στις βαλανιδιές καλύτερα. Στέκουν περήφανες ,κυρίαρχες ,επιβλητικές,βασιλιάδες στον "οντά" τους,μερικές λαβωμένες από τους κεραυνούς. Γέρικες και νεαρές,τις χαζεύεις,αισθάνεσαι δέος!Οι χωριανοί τις ονομάζουν ''δέντρα'' μάλλον από σεβασμό για το ύψος τους αλλά και εξαιτίας των καρπών τους. Τα βελανίδια ήταν τροφή για τα ζωντανά τους,η δε πώληση των ξύλων της βελανιδιάς απέφερε παλιότερα ένα μικρό εισόδημα στους δύσκολους καιρούς μετά τον εμφύλιο. Γυναίκες, φορτωμένες με ξύλα ,έδιναν το δικό τους αγώνα για την επιβίωση,ηρωίδες αγόγγυστες, με μεταφορικό μέσο τον ώμο τους,διακινούσαν το "εμπόρευμα" για να τραφεί η οικογένεια. Ήταν η εποχή του ανταλλακτικού εμπορίου,πούλαγες ξύλα και έπαιρνες είδη πρώτης ανάγκης για το σπίτι. Φτώχεια παντρεμένη με κακομοιριά!Τυραννισμένες ψυχές!Θαρρείς πώς τις γέννησε άλλος Θεός!Κάποιες "έφυγαν",κάποιες ζουν ακόμα!Το ίδιο και οι βελανιδιές! 



Δεν υπάρχουν σχόλια: