Το Εθνομουσικολογικό Ίδρυμα Π. Ζήση, το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Δωδώνης, το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών και η Αδελφότητα Σκλιβανιτών Ιωαννίνων σας προσκαλούν στην εκδήλωση, που συνδιοργανώνουν στις 31 Ιανουαρίου 2014 στις 8:30 το βράδυ, στην αίθουσα «Β. Πυρσινέλλας» του Δήμου Ιωαννιτών

Το Εθνομουσικολογικό Ίδρυμα Π. Ζήση, το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Δωδώνης, το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών και η Αδελφότητα Σκλιβανιτών Ιωαννίνων σας προσκαλούν στην εκδήλωση, που συνδιοργανώνουν στις 31 Ιανουαρίου 2014 στις 8:30 το βράδυ, στην αίθουσα «Β. Πυρσινέλλας» του Δήμου Ιωαννιτών.

Πρόκειται για εκδήλωση-παρουσίαση της μουσικής παράδοσης των Σουλιωτών με τίτλο:

«ΕΙΣ ΣΟΥΛΙ ... ΝΑ ΦΕΡΩ ΤΗΝ ΛΥΡΑΝ ΜΟΥ ΜΕ ΣΑΣ ΝΑ ΨΑΛΛΩ».

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει παρουσίαση του δίσκου ακτίνας (cd) που εξέδωσε το Εθνομουσικολογικό Ίδρυμα Π. Ζήση με τη συμπαράσταση του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Δωδώνης, αποτέλεσμα ενδελεχούς μακροχρόνιας ερευνητικής εργασίας του Παναγιώτη Τζόκα.

Οι εξαιρετικοί λαϊκοί οργανοπαίχτες της ορχήστρας του Νίκου Φιλιππίδη, συνεπικουρούμενοι από τους άξιους ερμηνευτές Σάββα Σιάτρα, Κώστα Λεοντίδη, Κώστα Τζίμα, Γιώργο Πατσιούρα, Ηλιάνα Τζόκα, θα ερμηνεύσουν ζωντανά το έργο επί σκηνής.

Θα χορέψουν τα χορευτικά τμήματα της Αδελφότητας Σκλιβανιτών Ιωαννίνων, της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Νέων Ρωμανού και του Εθνομουσικολογικού Ιδρύματος Π. Ζήση.  Σκηνοθετική επιμέλεια: Παναγιώτης Τζόκας. 

Αφήγηση: Γιώργος Τζέρμπος.

Τα έσοδα από την πώληση του δίσκου, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, θα διατεθούν για τους σκοπούς της ΕΛΕΠΑΠ Ιωαννίνων. 

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ 

και της ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

 ***

Το Σούλι, το δικό μας, την πιο γνήσια «εικόνα» της Ηπείρου-και των Ηπειρωτών-επέλεξε η Μοίρα, ώστε, το χέρι των αιώνων να λαξεύσει υψηλά εξάρματα διπλού γρανίτη: Και στους όγκους τους σκληρούς των βουνών των Σουλιώτικων, αλλά και στην ψυχή, στο φρόνημα των ίδιων των Σουλιωτών. Ίλιγγος δέους και για τα δύο.

  Άνθρωποι περήφανοι και σκληροί- εικόνα του τόπου- όχι απλά ελεύθεροι, αλλά: ανυπότακτοι! 

Μόνος «Αφέντης» τους: το Χρέος!

Το χρέος στης ζωής τις Αξίες, τις άξιες.

  Άντρες πολεμιστές με αρετές πρωτόγονες και πρωτόγνωρες: «με την ορμή λεόντων και την ευκινησία τραγιών», όπως παραδέχονται με θαυμασμό ευρωπαίοι περιηγητές, που θεωρούν πλέον και τις πιο επίλεκτες αυτοκρατορικές φρουρές αλλά και τους ονομαστούς Γρεναδιέρους -τη φρουρά του Μεγάλου Ναπολέοντα-κατώτερους από τους Σουλιώτες.

Αρετές που τις προσφέρουν «κέρασμα» ψυχής στο «Συμπόσιο» και τη μέθη ζωής περήφανης.

  Κι οι Σουλιώτισσες ανάλογα: Αντρογυναίκες δίπλα τους.

Με το Μεγάλο τους Άλμα, όχι ως «Αποχαιρετισμό» αλλά ως «χαιρετισμό Δοξαστικό» προς τη Ζωή. Τραγουδιστό.

Την ώρα τη μεγάλη του εκούσιου κατακρημνισμού.

Στο Ζάλογγο και στο Σέλτσο.

Που, όμως, το χέρι της Αθανασίας τις αδράχνει.

Και τις στήνει στο χείλος ψηλά.

Σε χορό.

Ψυχών λευκών αέναο.

Στων αιώνων τη «μαρμάρωση».

Στο γαλάζιο του ουρανού μετέωρες.

Προς Υψηλά όπως παλιότερα κάποιος (Ηπειρώτης κι αυτός) «κατέθεσε» τη γραπτή «μαρτυρία».

  Το «προσκύνημα» στο χώρο των «αετών» των ανυπότακτων-ακόμα και νοερό- δεν αποτελεί απλό χρέος.

  Κάποτε, οι καιροί το καθιστούν Ανάγκη. Και αποτελεί τύχη μοναδική για μας που διαθέτουμε τέτοια «ταμεία» (αποθήκες με αποθέματα) ψυχικού σθένους και ρυθμούς, ακένωτα.

Κώστας Κίγκας