Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης και Παραμυθιού

 

Παίρνω και δίνω... Δίνω και παίρνω... Και αυτό είναι η Παράδοση!

Πέρασαν χρόνια... που ακόμα και πριν την γραφή... η Παράδοση έδινε και έπαιρνε στην ζωή των ανθρώπων!

Μια Παράδοση είναι και το Παραμύθι... που τόσο περίτεχνα αφηγούμαστε εμείς οι Παραμυθούδες και Παραμυθάδες... Μάλιστα καλύτερα ίσως και από εμάς να αφηγούνταν τα Παραμύθια οι Γιαγιάδες και οι Παππούδες μας!

Μέρα που είναι... θυμάμαι κι εγώ τον δικό μου Παραμυθά... τον Παππού μου που όταν ήμουνα μικρή με γέμισε με εικόνες που δεν είδα και με ήχους που δεν άκουσα αλλά ένιωσα έντονα μέσα από την αγάπη του... να μου αφηγείται Παραμύθια!

Παραμύθι... μια λέξη που η έννοια της είναι η Κοινωνικότητα, η Συντροφιά, η Ελπίδα, η Παρηγοριά και ουσιαστικά η Ζωή που αν και στην πράξη λέμε πως ζούμε... τελικά μας λείπει τόσο!

Όχι... το Παραμύθι ΔΕΝ είναι μια λέξη υποτιμητική... όταν έτσι κακώς την ορίζουμε στις μέρες μας, για να δώσουμε επώνυμο στα ψέματα που εισπράττουμε... από τους πονηρούς και κακοπροαίρετους...

Άλλοτε προφορικό και άλλοτε γραπτό το Παραμύθι δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα ταξίδι... ένα Ονειρικό Ταξίδι για εκεί ακριβώς που θέλουμε αλλά που δεν μπορούμε στην καθημερινότητα μας να φτάσουμε!

Η αλήθεια είναι ότι η Εποχή μας... είναι πολέμια της Παράδοσης... κάθε τι το Παραδοσιακό αλλοτριώνεται με τον εκμοντερνισμό και τα συμφέροντα των «μεγάλων»... που δεν μπορούν να ζήσουν ως Μικροί και έτσι προσπαθούν να μας γκρεμίσουν τα τόσα όμορφα γνωρίσματα που έχει η Παράδοση μας!

Συνήθως η λέξη Παγκόσμια... οδηγεί σε αυτή την αποσταθεροποίηση της έννοιας αλλά ας θυμηθούμε ότι η σημερινή ημέρα είναι Παγκοσμίως αφιερωμένη στην Αφήγηση (όπλο των Παραμυθάδων), που το χρωστά στην εκδήλωση που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία στις 20 Μαρτίου 1991, από τους νέο παραμυθάδες του κόσμου και παρέμεινε έτσι, γιατί πραγματικά βρήκε ενθουσιώδεις υποστηρικτές και από το 2005 απέκτησε αυτό τον Παγκόσμιο χαρακτήρα της, με την γιορτή αυτή να λαμβάνει τιμή και στην Ελλάδα για πρώτη φορά το 2010.

Ως παρηγοριά όλων μας, μιας που το παραμύθι ΔΕΝ είναι ένα ψέμα... αλλά μια Αληθινή Φαντασία που ευχόμαστε όλοι μας να γίνει και μια Πραγματικότητα...  θα σας αφήσω μια Παραμυθοευχή μου... «Εύχομαι σύντομα ο τρόμος, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και κάθε κακό να είναι το τέρας που θα το σκοτώσει ο Ήρωας του Παραμυθιού μας (δηλαδή εμείς)... για να ζήσουμε όχι απλά καλά αλλά καλύτερα... και έτσι όλα τα Παραμύθια που ζούμε να έχουν ένα αίσιο τέλος για τον καθένα μας»!!!

Αν λοιπόν θέλετε να συναντηθούμε στα όμορφα Παραμύθια της ζωής μας... επισκεφθείτε το προφίλ μου στο Facebook (Παραμυθούλα Αφηγήσεις) https://www.facebook.com/profile.php?id=100009120037514    

Παραμυθούλα.