Γιάννης Στέφος: Ερώτηση σχετικά με την “Απόδοση αποκλειστικά και μόνο για γεωργική χρήση εκτάσεων που ήταν καλλιεργημένες και στην συνέχεια δασώθηκαν”

ΕΡΩΤΗΣΗ: Προς τον κ. Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας

ΘΕΜΑ: «Απόδοση αποκλειστικά και μόνο για γεωργική χρήση εκτάσεων που ήταν καλλιεργημένες και στην συνέχεια δασώθηκαν»

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 47 του Ν. 998/1979 «Γεωργική Εκμετάλλευση», όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 36 του Ν. 4280/2014  και ισχύει σήμερα, ορίζεται πως, η εκχέρσωση δασών προς απόδοση σε αγροτική, οποιασδήποτε φύσης καλλιέργεια, απαγορεύεται. Κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η, από γεωργικούς συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών ή φυσικά πρόσωπα εκχέρσωση δασικών εκτάσεων ή η χρήση από αυτούς ασκεπούς έκτασης ή διάκενου εντός δάσους ή δασικής έκτασης, εμβαδού έως 30 στρέμματα όταν πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια ή για φύτευση σε ανάμειξη αγρίων ή οπωροφόρων ή καρποφόρων δέντρων ή για φύτευση δασικών ειδών για την απόδοση προϊόντων, ιδίως κάστανων, καρυδιών και τρούφας, ή για δημιουργία αμπελώνων ή φυτειών αρωματικών φυτών.

Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, εκτάσεις που, παλαιότερα είχαν αγροτική μορφή και συγκεκριμένα καλλιεργούνταν ως αμπελώνες – γεγονός που αποδεικνύεται με αεροφωτογραφίες του έτους 1945 ή του έτους 1960 – σήμερα εμφανίζουν τη μορφή δάσους, ευρίσκονται εντός ευρύτερης γεωργικής περιοχής και δεν νοούνται ως δασικά οικοσυστήματα αλλά αποτελούν εγκαταλειμμένους αγρούς.

Η εγκατάλειψη των καλλιεργειών λόγω μετανάστευσης του αγροτικού πληθυσμού μετά τη δεκαετία του 1950, οι ιδανικές κλιματοεδαφικές συνθήκες που υπήρξαν στις περιοχές αυτές, η μείωση του ζωικού κεφαλαίου και η εξάπλωση ασθενειών στους αμπελώνες ευνόησαν την ανάπτυξη δασικής βλάστησης και σήμερα πολλές από τις παραπάνω εκτάσεις, που εμφανίζονταν με γεωργική μορφή έως το έτος 1980 ή και αργότερα, έχουν αποκτήσει δασικό χαρακτήρα.

Ειδικότερα στις περιφέρειες Δήμων της Π.Ε. Ιωαννίνων, και ειδικά στον Δήμο Ζίτσας (παραμεθόρια περιοχή) και στον Δήμο Ιωαννιτών παρουσιάζουν δυναμικότητα με ικανοποιητικό αμπελουργικό εισόδημα και η παραγωγή οίνου εξελίσσεται και διευρύνεται με αισιόδοξες προοπτικές ως προς τη βελτίωση της ποιότητας και ποσότητας των προϊόντων οίνου. Η ανάπτυξη της αμπελουργίας στη περιφέρεια του Δήμου Ζίτσας έχει προσδώσει διεθνή αναγνώριση για τις τοπικές χαρακτηριστικές ποικιλίες αμπέλου και οι οίνοι της περιοχής έχουν χαρακτηριστεί ως προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π.). Σημειωτέον ότι στις περιφέρειες των Δήμων Π. Ε. Ιωαννίνων (και της Ηπείρου γενικότερα) δεν υπάρχουν τίτλοι κυριότητας σε όλες τις περιοχές και οι αγροί (αμπελώνες) που δασώθηκαν αμφισβητούνται από το Δασαρχείο και θεωρεί τις εκτάσεις αυτές ότι ιδιοκτησιακά ανήκουν κατά τεκμήριο στο Ελληνικό Δημόσιο.

Ερωτάται συνεπώς ο κ. Υπουργός:

Είναι διατεθειμένος να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση, ώστε οι εκτάσεις, που διατηρούσαν το γεωργικό χαρακτήρα μέχρι το έτος 1980 ή και αργότερα και στη συνέχεια δασώθηκαν και απέκτησαν τη μορφή δάσους ή δασικής έκτασης, να αποδοθούν αποκλειστικά και μόνο για γεωργική χρήση για λόγους δημοσίου συμφέροντος και ανάπτυξης της οικονομίας των περιοχών αυτών της χώρας;

Οι ερωτώντες βουλευτές: Στέφος Ιωάννης, Ιγγλέζη Αικατερίνη, Καρακώστα Ευαγγελία, Καστόρης Αστέριος, Καρασαρλίδου Ευφροσύνη, Μαντάς Χρήστος, Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, Μουμουλίδης Θεμιστοκλής, Ντζιμάνης Γεώργιος, Παπαδόπουλος Αθανάσιος, Παπανάτσιου Αικατερίνη, Παυλίδης Κωνσταντίνος, Σαρακιώτης Ιωάννης, Σεβαστάκης Δημήτριος, Σκούφα Ελισσάβετ, Τελιγιορίδου Ολυμπία, Τσόγκας Γεώργιος