ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΜΠΑΤΖΙΔΗ
Tο ομαδικό κυνήγι του αγριόχοιρου το οποίο βασίζεται σε μια μέθοδο στρατηγικής εμπεριέχει σε αυτήν, όπως λίγο-πολύ γνωρίζουμε την ιδιότητα του παγανιέρη. Αποτελεί τον δύσκολο ρόλο σε αυτό το κυνήγι και είναι ο παράγοντας που δέχεται το μεγαλύτερο «βάρος» της όλης διαδικασίας του κυνηγιού.
Τα καθήκοντα ενός παγανιέρη είναι πολλά και δύσκολα, κάτι που δεν μπορεί να υλοποιηθεί από το οποιοδήποτε άτομο που αποφασίσει να ασχοληθεί με το κυνήγι του αγριόχοιρου. Μπορεί σήμερα το σύγχρονο κυνήγι να έχει διευκολύνει κατά πολύ τα πράγματα σε όλες του τις πτυχές, ο ρόλος όμως αυτός δεν παύει να απαιτεί άτομα προικισμένα με αρετές και ταλέντο. Κάτι, που είναι σαφώς αναγκαίο να ληφθεί σοβαρά υπόψη, πριν ανατεθεί ο ρόλος αυτός σε έναν κυνηγό.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως κατατάσσονται σε δυο ειδών παγανιέρηδες με μικρές διαφορές μεταξύ των.
Σε «περιφερειακούς παγανιέρηδες» και σε «κεντρικούς».
Οι περιφερειακοί παγανιέρηδες:
Είναι τα άτομα τα οποία κατόπιν εντολής του Αρχηγού τοποθετούνται σε ορισμένα περιμετρικά σημεία του κυνηγότοπου σχετικά με το πλάνο που έχει στηθεί και σκοπό έχουν την αποτροπή περασμάτων των αγριόχοιρων από εκεί, φωνάζοντας και τουφεκώντας παροδικά με σκοπό να τα οδηγήσουν σε αντίθετη κατεύθυνση που καραδοκούν τα καρτέρια. Συνήθως αυτοί στην κυνηγετική διάλεκτο ονομάζονται ως «περιφερειακοί παγανιέρηδες» και πολλές φορές παραμένουν σχετικά σταθεροί σε έναν τομέα.
Υπάρχουν και περιπτώσεις βέβαια που μετακινούνται κάποια μέτρα σε παράλληλη κατεύθυνση, ανάλογα με το πώς κινούνται οι ιχνηλάτες διώκοντας τα αγριογούρουνα.
Θα πρέπει να γνωρίζουν όσο το δυνατόν καλύτερα τις συνήθειες και την συμπεριφορά των αγριόχοιρων, καθώς και των σκυλιών της παρέας που κυνηγούν. Δηλαδή, το πότε οι ιχνηλάτες βρίσκονται στη φάση της ιχνηλασίας, πότε εντοπίζουν το γουρούνι, και πότε το καταδιώκουν. Όλα αυτά βέβαια με τις ιδιαιτερότητες που έχει ο κάθε σκύλος και που θα πρέπει εγκαίρως να αντιλαμβάνονται.
Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν καλά τον κυνηγότοπο για να κινούνται γρήγορα και αποτελεσματικά όταν αυτό απαιτείται. Και εφόσον δεν παρέχεται η πολυτέλεια του χρόνου όταν το κυνήγι βρίσκεται σε εξέλιξη, μια λάθος κίνηση την λάθος στιγμή, μπορεί να οδηγήσει την ομάδα στην πλήρη αποτυχία.
Η άμεση και ομαλή επικοινωνία μεταξύ τους καθώς και με τον Αρχηγό, κατά την καταδίωξη των αγριόχοιρων είναι ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα ώστε να επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα…
Είναι γνωστό πως η παγάνα διεξάγεται με παροδικές φωνές εκφοβισμού καθώς και με τουφεκιές (παγανοφύσιγγα). Γνωρίζοντας το πότε θα πρέπει να ξεκινήσουν τις ενέργειες αυτές και πότε να σταματήσουν έχοντας αποφασιστικότητα και πρωτοβουλία. Όλα αυτά αποτελούν στοιχεία υψίστης σημασίας για τους παγανιέρηδες.
Τα λάθη που γίνονται και που συνηθίζονται βέβαια επί των ημερών μας, είναι πως αρκετοί εξ αυτών που καλούνται να επιτελέσουν όλα τα παραπάνω, δεν γνωρίζουν όχι μόνο τις φωνές των ιχνηλατών της παρέας που κυνηγούν, όχι σε ποια διαδικασία αυτοί βρίσκονται, αλλά πολλές των περιπτώσεων ούτε τον φαινότυπό τους. Δεν ξέρουν να εκτιμούν το χρόνο και την απόσταση που προπορεύεται το θήραμα από τα σκυλιά, με αποτέλεσμα αυτό ως συνήθως να διαφεύγει. Πολλές φορές αγγίζουν την υπερβολή με άσκοπες τουφεκιές, ακόμα κι όταν το θήραμα κατευθύνεται προς τα καρτέρια.
Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι αγριόχοιροι να έχουν φθάσει σε σημείο εξοικείωσης σε κάποιο βαθμό από τον ήχο της τουφεκιάς, με συνέπεια την αδιαφορία τους υπό το άκουσμά της. Αυτό σαφώς έχει να κάνει και με τον τρόπο που λειτουργεί η κάθε παρέα και το πώς το υπαγορεύει ο κάθε Αρχηγός.
Σίγουρα, όλα αυτά (λάθη) δικαιολογούνται από νέους ηλικιακά κυνηγούς που εντάχθηκαν πρόσφατα σε μια παρέα. Είναι αδιανόητο όμως να συμβαίνουν από άτομα τα οποία διεξάγουν για χρόνια το κυνήγι σ’ αυτά τα πόστα, και να μην έχουν συνειδητοποιήσει τα αυτονόητα. Και είναι βέβαιο, πως η πλειοψηφία των παρεών που ασκούν το κυνήγι στη χώρα μας, εκφράζουν παράπονα επί αυτού.
Πέραν από τα παραπάνω, οι παγανιέρηδες θα πρέπει να είναι και άριστοι ιχνηλάτες οι ίδιοι. Ώστε να γνωρίζουν σε ανύποπτο χρόνο εάν εξήλθαν κάποια αγριογούρουνα (και πόσα) από τον τομέα τους πάνω στην εξέλιξη του κυνηγιού και κατά την καταδίωξη τους από τους σκύλους ή χωρίς αυτούς, ή, ακόμη αν εισήλθαν, κάτω από διάφορες συνθήκες, εκτιμώντας τα αυτά βέβαια μόνο από την κατάσταση των ιχνών.
Επίσης, επειδή η πεζοπορία των παγανιέρηδων ως συνήθως είναι αναπόφευκτη όσο και να διευκολύνει η όποια ιδιαιτερότητα του κάθε τόπου (δρόμοι, χωραφιές κ.λ.π) παρόλα αυτά επιβάλλεται να διατηρούνται σε καλή φυσική και σωματική κατάσταση. Πολλές είναι οι φορές που απαιτείται πολύωρο περπάτημα σε δύσκολες συνθήκες, εδάφους και βλάστησης…
Κεντρικός παγανιέρης:
Είναι αυτός που αναλαμβάνει τον ρόλο του κυναγωγού. Δηλαδή αυτός που βρίσκεται στο κέντρο του περιμετρικού κλοιού της παγάνας και δουλεύει ως «μπαλαντέρ» ακολουθώντας τα σκυλιά.
Είναι ο πιο καίριος κρίκος της ομάδος. Είναι αυτός που κάνει όλο το παιχνίδι…
Να οδηγήσει τα σκυλιά στα ίχνη που έχουν τυχόν εντοπιστεί από άλλα μέλη ή από τον ίδιο, να δώσει το σύνθημα για την έναρξη της παγάνας, να ανταποκριθεί στις όποιες δυσκολίες προκύψουν. Ελέγχει την εργασία των σκύλων, ενημερώνει συνεχώς για το τι συμβαίνει, πότε και ποιος να ξεκινήσει ή να σταματήσει την παγάνα από τους περιφερειακούς.
Είναι αυτός που θα μεσολαβήσει όταν τα σκυλιά χρειάζονται βοήθεια έναντι σε ένα δύσκολο καπρί που αντιστέκεται επίμονα λόγω φύσης του ή λόγω τραυματισμού. Είναι αυτός που θα πρέπει να προβεί να το ξεσηκώσει ή να εκτελέσει στη στάμπα.
Είναι αυτός που θα πρέπει να (ξανά) στείλει τα σκυλιά αν χρειαστεί να ερευνήσουν εξονυχιστικά το τόπο, για τυχόν ζώα που παρέμειναν μέσα στο κλοιό ή σε περίπτωση που υπό την αντίληψή του ή των υπολοίπων μελών, δεν εντοπίστηκαν την πρώτη φορά.
Είναι ο άριστος γνώστης του αντικειμένου και της περιοχής, που χάρης την ιδιότητά του διεξάγεται ολόκληρη η διαδικασία του κυνηγιού…
Ο ρόλος αυτός αλλάζει πολλές φορές και μπορεί από τη θέση παγάνας να μετατραπεί για λίγο χρονικό διάστημα σε καρτέρι. Είναι η λεγόμενη «λούφα» που λέμε. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν τα αγριογούρουνα για διαφόρους λόγους δεν καθοδηγούνται προς τα καρτέρια και «δουλεύουν» μέσα. Τότε τοποθετείται σε κάποιο πέρασμα προσπαθώντας να λυτρώσει μόνος του την ομάδα…
Σε περίπτωση που περάσουν από τη μεριά του προς τα καρτέρια δίχως αποτέλεσμα, «κλείνει» τον τόπο στο ήμισυ, δηλαδή από τη θέση του προς τα καρτέρια, κάνοντας παγάνα με σκοπό να περιορίσει την κατεύθυνση των ζώων.
Με λίγα λόγια, είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές στο κυνήγι του αγριόχοιρου…
Μπορεί βέβαια, να υπάρξουν και δυο και τρία άτομα τέτοια μέσα σε μια παρέα και κάτι τέτοιο είναι ιδανικότερο. Συνήθως όμως, η θέση αυτή αντιστοιχεί στον Αρχηγό της κάθε παρέας.
Κατά συνέπεια, το δύσκολο αυτό κομμάτι των παγανιέρηδων, απαιτεί όπως καταλαβαίνουμε υποχρεώσεις που μπορεί να φαντάζουν εύκολες, αλλά σίγουρα δεν είναι…
Τα κριτήρια ως προς την επιλογή τους θα πρέπει να θέτονται αυστηρά από τον Αρχηγό της ομάδας … διότι το σύνολο αυτών των παραγόντων, αποτελεί το Α και το Ω στο κυνήγι του αγριόχοιρου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου